A Charrada Revista Anyal nº2

Ya i plega a segunda edición de nuestra Revista Anyal a on replegamos tot lo que en ye estando publicato mientres ista anyada 2012 en iste Bloc.

  A Charrada Revista Anyal nº2

Remerar només que A Revista Anyal, asinas como atros textos d'intrés pueden trobar-se libres en ista endrecera.

 Exprisions y buen cabo d'anyo!

Mái no aturarán a primavera

Hue se cumplen 4 anyos de l'asesinato d'Alexios Grigoropoulos a mans d'un policía griego, un choven de només  15 anyadas. Uns "mercenarios" li rancoron a suya vida quan tasament heba prencipiato a vivir-la. Dimpués de l'asesinato d'Alexios, a carranya blincó a ras carreras, ixa mesma nueit milars de chovens se concaroron a ra policía.

Os diyas venients os treballadors s'achuntoron a ros estudiants, s'ocuporon todas as facultatz atenienses per parti d'os chovens y multitut de fabricas y interpresas per parti d'os treballadors. Decenas de comisarías y bancos se cremoron  y centenars de presonas de todas as edatz estioron aturadas.

Hue, 6 d'aviento, diya d'a Constitución, secuestrada per os poders  dominants y sin garra cosa ta celebrar, homenacheyamos astí a Alexios y a totz os asasinaus per o sistema capitalista. A luita enta una democracia real contina...

Podrán rancar todas as flors pero mái no aturarán a primavera.

Extremista...

Waldendos: Julio Anguita

Extremista ye que ro salario minimo siga de 748 euros y ra hempoteca d'o banco se leve a mayor parti d'o que gana ra chent. 

Extremista ye que bell uns haigan de suicidar-se, perque uns esvergonyaus, armaus con o poder melitar de l'Estau, esfiendan l'existencia de clases socials, l'existencia d'una minoralla de ricos infandibles cara ura mayoralla de presonas que malviven cada diya. 

Extremista ye que'n haiga d'aturaus sin ingresos perque a ro capitalismo no li convienga repartir o treballo. 

Extremista ye que me siga quedando sin d'amigos en a mía ciudat natal, perque a mayoralla ha amenistato  emigrar a Madrit u Londres ta trobar un curro que, ta encaramullo, tamién ye vasuera. 

Extremista ye retallar sanidat, educación y pensions ta apocar a debda d'uns multimillonarios opulencos que haberban d'estar afusilaus.

O Pueblo Esleixiu fa vergüenya a ro mundo

Pareix que  estié ahiere mesmo quan escaixié qu'os nazis acotoloron a ro pueblo chodigo, u quasi, perque no i plegoron a rematar un holocausto que avergüenyó a Europa per a suya impunidat y xenofobia. 

Enguán quan a hestoria menaza segundiar-se, quan puyan os sentimientos racistas en l'Europa d'a Crisi, quan se uella de bislai a ra immigración, que enrestida per l'ature y l'albandono social se veye aforzada a perpetrar delictos ta pervivir, quan se tracta de criminalizar a l'immigrant y collas politicas como Amaneixer Dorau mos remeran os tiempos més foscos d'o nazismo, surte l'Israel més intolerant y xenofobo, l'Israel més destructivo y oprimidor, l'Israel de l'Antigo Testamento, acotolando a ra población palestina d'a Francha de Gaza.

Israel mata cevils con total impunidat y ro silencio culpable d'os meyos de comunicación entrenacionals.

Yera preveyible. Como tamién en ye qu'Europa, ixa mesma Europa premiada con un Nobel d'a Paz rediclo e immerexito, uelle t'atro costau, perque afrontas d'ista traza s'en vienen segundiando cuentra ro pueblo palestín mientres muitas anyadas, cada vegada con més violencia si call.

Gaza, emparada de medecinas y alimentos per l'oprimidor Estau Hebreu, call concarar as enrestidas con lo puesto, poca cosa debant de tantas esferras y acotoles. No se veye en as noticias pero encara podemos trobar per o Rete y fer-nos eco astí d'o que ye patindo a población cevil de Gaza. Uellar t'atro costau mos fa culpables d'a solución final que agora os chodigos con tasa memoria semblan haber prenito con os suyos vecins palestins.

O vidio contino, son 19 menutos muit intensos qu'amostran platerament a cruda situación que se vive en Gaza, os cevils muertos, ninos acotolaus, sangre, angunia en as uelladas, incomprensión, medrana y  muita, muitisma frustración.

Xorrontador...

A dignidat vive en Artieda

10 de noviembre de 2.012.

En o trinquet monecipal d'Artieda, chiquet lugar d'o Perineu aragonés, se rinde homenache a todas aqueras presonas que luitan per esfender a tierra, a suya tierra. Un mes antis os Cuerpos y Fuerzas de Seguridat de l'Estau enrestiban con ixuplidata violencia cuentra ra población que no yera presta ta deixar dentrar a qui aiman furtar as suyas tierras, a qui aiman expropiar a suya vida. As vecinas y vecins d'o lugar resistioron estoicament l'afronta, punyo alto coriaban l'Himno a la liberdat tant y mientres esfendeban a dignidat d'a montanya. Aquera nueit milentas de presonas deixoron o chiquet trinquet monecipal chilando a lo cierzo y a qui quiera ascuitar:


Artieda canta a la libertad from Redondo de confusión on Vimeo.

¡¡¡ Artieda no rebla !!! ¡¡¡ Ríos vivos !!! ¡¡¡ Yesa no !!!

10-O, LA DIGNIDAD VIVE EN ARTIEDA from Toma la Tierra on Vimeo.

Empara a suya causa astí

_Están locos estos romanos!...

Cuentra ros desahucios, movilización social

O Partiu Popular y o Socialista s'han negato mientres anyos a prener qualsiquiera traza de mida ta aturar l'anglucia d'os bancos y meter fin ta uno d'os feitos més vergüenyosos y antisocials que vienen alcurrindo en Espanya: os desahucios de cientos de milars de familias. 

PP y PSOE no han dubdato mái a l’hora de ninviar a ra policía ta esfender os intreses bancarios. 

A ros dirichents de totz dos partius lis se vien dando cosa que ros mesmos bancos qu’han prevocato una crisi que mos ha deixato sin ingresos u emplego priven que millons d'espanyols espleiten d'o dreito a ra vivienda que consagra ra nuestra Constitución.

Os gubiernos de totz dos partius, l'anterior de Zapatero y l'actugal de Rajoy, no soque han estato plenament insensibles a ra dolor y ra trachedia que pateixen tantas familias, sino que, ta contrimuestra, no han dubdato mái en ninviar ta ra policía ta esfender os intreses bancarios a pur de zurriagazos y somantas a qui han tractato d'esfender un dreito constitucional tant alacetal y humán. 

An ye a lochica?

Os ciudadans con as suyas peitas implen as arcas publicas. Istos diners en cuenta d'estar tornatos a ro ciudadán a traviés d'inversions que cheneren emplego (per eixemplo), son "ampraus" a ros bancos a un intrés baixismo; ta que puedan bozar o forato economico que cheneroron per culpa d'a suya mala chestión. Una vegada ro banco disposa d'os diners, atorga creditos con un alto intrés a ro mesmo ciudadán que con os suyos diners colaboró a "l'ampre" que recullié ro banco. An ye a lochica? 

con Maria Garcia Monteagudo, Monica Fer y Anna Baldellou.

Eduard Punset

Sigamos felices.

Ye a mazada absoluta y final d'as paragrafadas de Punset: tractemos d'estar felices. Tot o suyo preixín y filosofía se queda en ixo. No serba mala cosa si tot a ro nuestro arredol estase de color de rosa. Ascuitando-ne, sembla que mos queixamos per garra cosa. Y talment siga encertau si mos contimparamos con totz aquells a qui iste sinyor ha florito -y flore encara- per tot ro mundo.

Con que, sigamos sincers, Eduard Punset  en tien a suya micota de responsabilidat sobre totz ixos muertos que en estioron a causa d'as fambrunas excusables en Haití deinde as anyadas 70 dica hue, igual como en tien una buena parti de culpa en todas as ganyas y miserias que sobrevinioron t'os países de l'este d'Europa con o suyo gran treballo d'establidura salvache d'o suyo neoliberalismo més atroz, u la que li se'n puet atrebuyir d'o suyo actugal desempenyo en multinacionals que escanan a ras nacions probas y emparetan sin d'escrupols toda posibilidat de desenvolique.

Pero tot isto no serba tant rebuyantament  fastioso si Punset estase un Madoff, un Bush u un Aznar qualsiquiera: lo pior de tot en ye que, en uellos de "don Pueblo", iste sinyor contina debuixando-se-ne como un viellet venerable, filosofo, filantropo y adorable. Podemos continar adorando-ne cada vegada que se'n meta a dicir pachuchadas  per televisión, podemos estar felices, podemos estar megos... pero mái no plegaremos a ro ran d'Eduard Punset.

Apuesta per o rescat

Isaac Rosa

Ta ra venient manifestación, antimés d'o chuflo, a pancarta y o mobil, no t'ixuplides de levar anotato ro listau de todas as cosetas que’n  call parar cuenta en protestar: no fotíes  t’os policías, no convoques per Internet, no te manifiestes sin d’autorización d'a delegación d'o Gubierno, no brindes  resistencia ni sisquiá pasiva, no faigas asambleyas en os parques, cudia con os “compañeros infiltrados" -compayerns i calaus- no t'amanes a ro Congreso... Y atras que irán surtindo d'astí ent’abant, que quan un se mete a modular manifestacions, le pilla o gusto y no bi’n ha qui li ature.

Rematarban enantis si en cuenta de dicir-nos tot lo que no podremos fer, mos dicisen lo que sí se’n podrá fer, qué será premitito en protestar. Y antiparti de quedar-te en casa, pocas opcions mos deixan si continan  per iste camín, perque lo amán puet estar-ne  una enclosadura horaria a ras manifestacions, viedadura  de superar bell ran de decibelios, u obligación de portiar l’identificación cusida en o peito (t'os ciudadans, no t'os policías, en ye platero).

Qualsiquier coseta ye fesable en ista baixant  punitiva per quala s'eslenan  as autoridatz, tant més a escape  cuentra més preta o descontento en a carrera. a magnitut d'a crisi socio-economica no se mide ya per o numero d'aturaus, a cayedura d'o PIB u a prima de risque. Os millors endicadors de dica on son plegando l'emprobecimiento y ra desigualdat  los trobamos en a dureza policial, l’apresecución d'o disident, l'endurecimiento de penas, as actuacions apreventivas, as portaladas de prensa criminalizaderas, o blindache d'as institucions y a presencia remanent de “lecheras” como parti de l’anviesta en as ciudatz.

D'a mesma traza, o millor prenostico  de futur ta Espanya, o més de  fíar, no lo da hué o FMI, ni l’OCDE, ni Bruselas ni ro servicio d'estudios de bell banco. As previsions més confitables de cómo será 2013, quánto puyará l'ature, quántos més cayerán en a miseria, quántos desahucios i habrá, quántas milentas de millons més se retallarán d'os servicios alacetals y quánto més dura será a vida en iste país, las tenemos en os responsables d'Interior, que son enantando una temperatura en as carreras muitos graus per alto que’n ye hué.

Mos aiman aturar: ETA ye tot

Ignacio Escolar

"Tu yes ETA. Yo só ETA. Nusatros semos ETA y qualsiquiera que proteste ye  ETA perén. Només ells no son ETA pas. En esencia, os espanyols mos trestallamos en dos collas: os "ciudadans de bien" (marca rechistrada) y a resta, os etarras. En ixa nueva triga enfurriada que puya un grau u dos qualsiquiera muestra de disidencia, a manifestación pacifica ye una "algarabía", a resistencia pasiva esdevien en violencia y a violencia, encara que siga solament verbal u mesmo imachinaria, se qualifica de terrorismo u golpismo, seguntes o diya.

O terrorismo s'extendilla y ya mesmo as asociacions de pais y alumnos son ETA, u a ro menos, parti d'a suya redolada. "Yo, quan n'iba a l'instituto, as vadas  las organizaba Batasuna, y no pas os pais", ha deixato dito Alfonso Alonso, vocero d'o PP en o Congreso. Manifestar-se cuentra os retalles en l'educación tamién ye ETA u, estando tobos, "de cucha extrema radical y antisistema", como asegura José Ignacio Wert, verbo floriu, encara narcau que mesmo os sendicatos d'educación més conservadors se'n movilicen cuentra os suyos retalles.

Que tot siga ETA no ye novedat: criminalizar a qui protesta ye parti d'o manual d'a dreita que distingue d'entre a sana protesta democratica (?) a suya(?), y os pancartaires que escanyutan a suya rancor per as cantonadas. Remeren ista replega de frases t'a hestoria amán d'a esferra d'o Prestige y queden-se'n con o que dicié en fa diez anyadas Jaime Mayor Oreja: "En o País Vasco semos patindo as conseqüencias de cricas como Nunca Máis. O que semos patindo ye a batasunización d'a sociedat per parti d'ETA. a suya estratechia cutio ha estada creyar tarabidaus socials que, sin clamar-ne  ETA, yeran en servicio d'ETA". Queixar-se per o chapapot d'os "filetz de plastelina", profés, tamién en yera ETA.

O més narcant ye que mientres meya Espanya ye ETA, en va ETA y se esbafa. U ixo en ye o qu'ells quieren que pensemos perque t'as ments preclaras que mos gubiernan -as que hue exgarcholan etarras sen que dengún no siga ista vegada achenullau debant d'ETA- a realidat ye unatra. ETA no se'n va, no pas, se'n reencarna en totz nusatros, terroristas d'a violencia pacifica".

En verdat ye ETA tot? Yera Kortatu ETA? Yera Bildu ETA? 

os suyos votants, en yeran ETA? Son os nacionalistas ETA? os sindicalistas son ETA? 

Son os pais ETA? son os mayestros ETA?Os miners? os funcionarios? os aturaus? os treballadors?

Totz semos ETA?

Una Borrumbada

JUAN JOSÉ MILLÁS// El País

"Dimpués de fer cuentas ta trancar os míos presupuestos domesticos, he decidito dar una retallada seriosa a ra partida que veniba adedicando a ra educación d'os míos fillos. Que sigan autodidactas, como yo. Vó t'adedicar menos de diners tamién a l'alimentación familiar. Que se'n minchen un entropán de chóped ta meyodiya y dimpués, en casa, unas berzas refogadas. Ixo d'ir-ne ta ro medico continament s'ha rematato. Si en salen con os dients tuertos, qu'aprenan a mastegar en diagonal. Y si en tienen de dioptriyas, que cuquen os uellos

Os diners que cabide retallando istas partidas los se regalaré, a traviés d'o Ministerio de Ficienda, a ro mesmo banco que estié en intes d'allerar-me vendindo-me productos vasuera, tipo accions preferents, u cobrando-me comisions abusivas, y que dimpués s'alleró ell mesmo en deixar que os suyos directivos ficasen a man en a caixa alegrement y se marcharan con indemnizacions de cientos de millons d'euros, que no sé traducir en pecetas porque ya he dito que'n só autodidacta.

Dimpués acudiré a ro mesmo banco que le'n he donato os diners d'a educación d'os míos fillos, d'a suya alimentación y d'a suya salut, ta demanar-li un ampre a alto intrés ta mercar-me una becicleta estatica y un iPhone 5 que no amenisto pas. En fó per solidaridat, ta que fluya o credito, como qui suca d'o tubet aficau en o bridón ta que prencipie a salir a bencina.

Ya sé que regalar-le diners a o banco ta que o banco me'n ampre no tiene guaire de sentiu, pero si aconsigo convencer-me que'n ye lo sentau, deixaré d'acudir a ras manifestacions d'o 25-S, an de rapiconté una man suelta te quita d'o corrinche, te leva debant d'o chuez y te cayen quatre anyadas per sedición. Y dencima condecoran a ixa man suelta. Per os presupuestos barrenaus no s'alticamen, ya los he sinyato, encá o Gubierno calerba de chitar-me una man presta ta que me semblen cuerdos".

Artieda no rebla

Pareix que hue, unatra vegada més os vecins d'Artieda han concarato con a suya valor a  ra policia y guardia cevil a fin de privar l'expropiación forzosa d'os suyos campos y d'a suya dignidat como pueblo.

No só guaire optimista amán d'o tractamiento qu'ista noticia tiendrá en os medios d'espardidura prencipals asinas que, como aragonés me fó eco d'a luita que muitos compatriotas emparan sichilosament ta poder vivir una vida digna y plena en os suyos  lugars d'orichen.

Artieda no rebla tampoc hué. a yo me'n fa goi! 

No totz iban a estar malas noticias! 

Os deseparatistas de Madrit

O soberanismo catalán mai no agradeixerá abastablement os servicios prestaus per  qualques politicos, qualques periodistas, qualques meyos de comunicación, qualo discurso d'odio ha creyato més independentistas que qualsiquiera replega de sinyalls, que qualsiquiera campanya u manifestación. Son ixos bombers d'a bencina, ixos nacionalistas d'una "Españaza" on no cullen os demés, que con as suyas parolas  alimentan ixa mesma trencadura de l'Estau que dicen querer barallar.

Si bell diya Catalunya adube l'independencia, s'habrán ganato a pulso un puesto en a fuella de rota de Barcelona per a suya graniza achuda ta ra nueva nación: Carrer de Rosa Díez, Passeig de Federico Jiménez Losantos, Avinguda d'Intereconomía, de Pedro J. Ramírez u de Alejo Vidal-Quadras.

Si ells son a patria, yo só forano. D'ista Espanya excluyent, tamién yo quererba independizarme-ne.

Ignacio  Escolar

Lis se da cosa tot

Juan Torres López: Les da todo igual

A incoherencia y superficialidat d'os gubernants d'Espanya arriba a vegadas ta nivels que mos ferban riso de no estar per o mal que'n fan. Uno d'os que més luen arriban ye o menistro d'Educación (aprecisadament lo d'educación). Un eixemplo d'a suya poca vergüenya: En una entrevista en o Diyario La Gaceta li preguntaban o 27 d'agosto per a proposa de Rubalcaba de gravar os premios de Lotería per privar a puyada de l'IVA en o material escolar y a cultura, y respondeba:

“hay ideas que ni regaladas. Sin afán de polemizar, el argumento es de una puerilidad insostenible”.

 Isto, ye: "Bi'n ha ideyas que ni sisquiá regaladas. Sin    d'animo de polemizar, l'argumento ye d'una puerilidat inemparable"

Un mes dimpués, o gubierno que en ye parti apreba ixe gravamen y ell tan tranquielo, lis se da cosa ueito que uitanta".

25S Salut y Rispeto!

Ahiere, 25 de septiembre,  chent de toda Espanya s'achuntó en Madrit ta protestar unatra vegada més cuentra os retalles d'o gubierno. Se tractaba, en sapetz, d'un acto simbolico. Caleba rodiar o Congreso d'os Diputaus ta exprisar a decepción que ta lo pueblo de l'Estau espanyol suposa as politicas de refirme financiero y ixupliu social.

 Sapetz tamién qu'ista manifestación pacifica remató de malas trazas con a policia repartindo trucazos y patadas d'entre os manifestants, bell uns no tant pacificos seguntes as imachens   amostradas en a televisión. A rispuesta d'a policía estié proporcional seguntes ixos mesmos meyos. Ye emburzant o concepto tant rarizo que tienen istos "profesionals" d'a parola "proporcionalidat".

Os meyos son dicindo muitas cosas que call leyer y ascuitar con un pensamiento cretico. Por eixemplo,  se'n diz que os manifestants yeran prevocando a ra policia y que a rispuesta donada per ista yera guaire proporcional. Seguntes istos pseudoperiodistas ye proporcional l'emplego de empentons  porras, y escutos cuentra chent que lis falta u mesmo lis uella  malament. Porque ixo ye lo que facié a mayoría d'a chent astí achuntada  que recullié os empentons y trucazos d'a policía.

Antimés se'n diz y secundia deinde totz os meyos estatals que a cantidat de ferius iéstié parella d'entre manifestants y policías cosa que ye quasi miraglosa (per no dicir que ye una mentira flagrant) si paramos cuenta d'a proporción que bi-heba y armas con que contaban unos y atros.

Antimés toda a violencia escomencipié quan una colla de chent encapuchada y repropiada per a graniza mayoría de manifestants se enfrontinó a ra policía. Ista esconeixita colla yera de encapuchaus y portiaban banderas royas muito sospeitosas sin denguna traza de logo.

   

Os vidios grabaus pareixen endicar que muit bien poderba tractarse de policias infiltraus ta esclatar una manifestación pacifica y asinas chustificar os agresivos tetulars d'a prensa espanyola d'o diya venient cuentra o movimiento 25S.

Aragón n’a Crucitalla.

Un diya  tasament ye pasato deinde qu’os  vecins catalans decidioron chuntar-se n’as carreras ta dicir que son fartos d’espanyolismo rancio y que cal crebar con l’Estau espanyol y fer-ne uno propio.

L’exprisión d’o pueblo catalán feita en as carreras y plazas estié  graniza u mesmo masiva como totz podiemos veyer en as imachens  d’a prensa.  Més d’a metat d’os cuidadans catalans están prestos ta ra independencia seguntes as zagueras enqüestas. Per tant, en qualsiquier inte mos poderbanos trobar una declaración d’independencia  y una fallita d’o sistema autonomico.

Tot isto alcurre de vez que deinde Madrit  surte una corrient anti-autonomista que pretende fer recular as Autonomías en as suyas competencias  (salut y amostranza prencipalment, per estar as més senyaleras y o  prencipal gasto autonomico ) u mesmo  vuedar de conteniu  as suyas prencipals funcions socials. Ista corrient ye chupindo per as ringleras més  espanyolistas  -y conservadoras- que bi ha n’Aragón como en atrás comunidatz y tot isto, de conchunta con a mayoría de ruello que en tienen os nacionalistas espanyols  me fa alticamar-me per l’esdevenider d’Aragón como entidat  politica autonoma.

A Vada minera, una licción de dignidat

Fan ya vintisiés diyas de vada sin que ta os miners s'adhiba bella traza de solución. Manimenos agora con una vada indefinida, marchas negras, barracalas, retalles de autovías y vía ferrias, encletamientos en pozos, manifestacions, protestas y a sinvergüenya y silencio culpables en muitos meyos de "comunicación", os miners y mineras encara son luen de reblar. 

 Os argüellosos miners trayen con a suya luita a dignidat d'a clase obrera quan més cal de fer-lo. Emparar a vada minera ye emparar a causa d'unas chents ta qui os retalles deixan sin d'alternativa ta ra emigración y sin d'esvenider en as suyas redoladas.

 Perén han estato os miners eixemplo de luita social y de rasmia, cal confitar que ista siga una purna més que faiga xera en una sociedat amenistada d'eixemplos y trafucada per meyos de "persuasión" en as mans d'o poder. Muitas bi son as liccions ta aprener y esbulligar-nos. 

Astí bi'n ha as cinco que yo resalto:

 

Puxa Asturies, puxa O Bierzo y Ent'alto Aragón... mineros!

Muerto lo cocho...

Quan o gubierno d'o PP se planteya puyar d'entre atros impuestos tamién l'IVA, més pareix un matasans que no sape a on ye a surtida que un partito politico aplicando o suyo pograma electoral.

En verdat, o suyo pograma  s'oposaba a una puyada de l'IVA de traza radical. Puyar l'IVA suposa pos crebar unatra promesa  d'as que se facioron a ros suyos votants. Y ya están ne muitas. Pero ta ells, rai pos ye esclatero qu'as promesas vuedas que PPSOE fan en publico cal de leyer-ne perén en clau electoral. Os suyos votants capian isto a l'inte y li dan a valor només que d'una licencia poetica. A costumbre fa que lis se de cosa veyer como se creban ixas promesas.

Manimenos, l'Estau ye dolent y en a suya malotía amenista diners pero no pas ta rescatar as familias que son acotoladas y amarguinadas per a crisi [familias que dimpués de tresbatir os emplegos y as viviendas ya no en tienen aduya denguna per parti d'un Estau cada vegada més anti-social] sino ta rescatar a "bankers", os diners están de nuevas ta rescatar unatra vegada més a ra banca, ixa gran enverenadera d'a nuestra economía, que ya no en puet amagar més os suyos "activos" verenosos adintro una economía global.

IRPF: Ilesia Catolica y as fins socials

Ye important estar conscient  de lo que suposa marcar bell una d'as casiellas que amaniexen n'a declaración de l'IRPF.

Cara to que dice a Ilesia catolica, marcar bell una d'istas casiellas no ye anodín ta la nuestra economía sino que suposa una esmerma d'a capabilidat de l'Estau ta financiar o gasto social que a totz mos  pertoca. Europa Laica lo explanica d'ista traza:

Marcar a casiella d'a Ilesia Catolica suposa:

1- Contrebuyir a achiquir a tuya alportanza ta financiar os servicios publicos (sciencia, sanidat, educación, gastos socials, emplego,...) Pos esbarra o 0,7 % d'o tuyo IRPF ta financiar os chornals y a Seguridat Social de Bispes y 20.000 mosens catolicos, ta mantener funcionando as suyas parroquias, establimientos y ONGs de toda traza, facultatz eclesiasticas, a universidat Pontificia de Salamanca, Obra Pía, seminarios, arrocladas y as suyas careras campanyas d'esbandidura tractando d'imposar a suya particular moral a toda ra sociedat. Antimés, a ilesia s'esquimenará d'a crisi en a declaración d'ista anyada, pos a puyada de l'IRPF feita per o PP, en incrementar a pinyora en cada trango, puya a Base imposable y, per tant, a quota integra, rancando de quala se calcula ixo que se esbarra enta ella.

2- As diocesis han pasato a tener-ne un defícit, al respective on que ellas mesmas alportan, d'o 800% en 2007 ta lo 1.245% en 2009. En un país a on o defícit d'as institucions publicas ye encletau en o 5,3%  (l'Estau) u quasi o 0% (os Concellos), que bi-sigan unas institucions privadas, como están as diocesis catolicas, con iste monstrugoso defícit, patiu per totz os contrebuyents, resulta atentatorio cuentra a chusticia y a igualdat. Antimés, d'estar inmoral.

3-Asinas  no contrebuyes pas en condicions d'igualdat t'os gastos publicos (art. 31 d'a Constitución) y fesabilitas que se discrimine més encá t'as atras creyencias y conviccions, sigan u no relichiosas (art. 14 d'a Constitución).

4-Antimés yes brindando o tuyo aconortamiento ta que a ilesia catolica  s'apropie de ONCE MIL millons d'euros d'os Presupuestos de l'Estau,  qualo suposa més d'o 30% d'os recursos adicionals que proposa obtener o Gubierno t'os Presupuestos de 2012. Y ixo, ta financiar o culto, y a esbandidura catolica, t'os funcionarios catolicos en quartels, garcholas y hespitals, catecaires en centros publicos y a financiación d'a amostranza privada catolica y atros establimientos catolicos de diversa natura; o mantenimiento d'o patrimonio d'a ilesia, més o gasto, en os ingresos, per as granizas eixencions de peitas y bonificacions fiscals de toda traza, que suposa ta ros concellos, Comunidatz Autonomas y l'Estau Central.

5- Espleitar d'istos previlechios en 2012 ye una grau sinchusticia, asinas como un atentau t'a ra libertat de concencia y t'a ra igualdat de tracto a totz os ciudadans, en un país constitucionalment aconfesional. Manimenos en istos intes de grau crisi economica, con més de 5 millons d'aturaus y frontals enrestidas ta ra sanidat y l'amostranza publicas, asinas como t'os dreitos d'as mullers, presonas dependients y demés sectors socials, resulta inmora, y insolidario qu'a institucion catolica "suce" una cantidat superior  d'o 1% d'o nuestro PIB.

Quatre eixemplos de desigualdat de tracto y discriminación:

Rodrigo Rato, club de l'exito

Astí podetz veyer una Conferencia de Rodrigo Rato ta achents inmobiliarios, d'ista mesma anyada con un pre ta acudir d'entre mil y dos mil euros. Se presienta a Rato como un chenio d'as finanzas mundials lo mesmo anyo que deleixa de lo suyo puesto como Chefe de Bankia, a tercena banca de l'estau que ell y a suya ideolochía han allerau.

Podetz veyer-ie a ixa chent sin d'aturar de danzar ni de fer l'indio. Asinas mos va!

 Fuent: Rato y "la formación tortuga": Bloc d'Ignacio Escolar

De camín t'o 12-M

T'asperamos.




Revolution is now

A Revolución ye agora.

A Crisi financiera explanicada con somers.

Un sinyor s’endrezó bell diya ta un lugar chicorron a on no bi heba estato mái y ofrié t’os suyos habitants 100 euros per cada somero que li vendisen. Buena parti d’a población li vendié os suyos animals.

 Dos diyas dimpués en tornó t’allá y ofrié millor pre, 150 per cada someret, atro tant d’a población li vendié os d’ells.

A semana venient retornó unatra vegada y ofrié 300 euros y a resta d’a chent li vendié os zaguers somers. En veyer que no bi heba més d’animals, ofrié 500 euros per cada someret, aparentando que los ne mercarba en a venient vesita t’o lugar, en dos semanas ent’abant, y se’n marchó.

 Una parella diyas dimpués, en ninvié un aduyant con os someretz que enantis bi heba mercato, ta ro mesmo lugarón y lo recau d’ofrir os someretz a 400 euros cadagún. Asinas que muitos en demanoron diners ampraus ta poder mercar més someretz. Mesmo en mercoron totz os someretz d’a redolada.

Como yera de dar, l’aduyant s’esvaneixié con os diners cobraus, igual como ro sinyor, que evidentament, no en tornó en as venients semanas, y mái no amaneixioron.

A nueva dieta mediterrania

Hué, a la fin, conoixemos ya os Presupuestos Chenerals de l'Estau.  Presupuestos a on s'amostran as retalladas socials; que condenan a millons de presonas a un ature indefinito; que ixuplidan a Sanidat, a Educación, a Cultura, y as apedecan per orden d'os cabals y d'os mercaus. Presupuestos que perpetugan l'entibadura economica y a Crisi.

Presupuestos qu'aladian a pensionistas, presonas dependients y am@s de casa. Presupuestos qu'ignoran as necesidatz d'as chents, feitos ta l'esquimen d'un 1% tasament d'a sociedat y que manimenos s'imposa ta lo restant 99 % que en semos a resta.

Presupuestos que esclavizan a presonas que només quieren trobar un treballo digno y ta ras que ya treballan.

Presupuestos que premiten una amnistía fiscal t'as grans interpresas (culpables d'o 73 % d'o frau fiscal total d'Espanya) ta remontar guaire 2.500 millons d'euros, quan només que duplar o numero d'inspectors y tecnicos d'Hacienda suposarba ta l'Estau a lo menos,remontar més de 30.000 millons.

Deixar fer ye atorgar. De pretar-se lo cincho a estar fambrudo, no bi-ha que un chiquet trango.






Perque no cal rechirar en a vasuera o repuis d'os nuestros dreitos socials,...

...per a dignidat humana y  en remeranza de Dimitris Christoulas...

Dica Quán?

O pasau mes de febrero o chuez Baltasar Garzón estié condenau per prevaricación en unas ascuitas feitas en o caso Gürtel. En yera o primer d'os tres chuicios que debeba endurar y ixe que li alparta d'a carrera chudicial definitivament. (L'inhabilitación d'o Supremo ye ta 11 anyadas).

 Manimenos la error de Garzón en o suyo oficio chudicial estié haber donato voz a ras victimas d'a dictadura franquista. Os mainates d'ista Espanya, hereus  d'o franquismo, dedicióron que ya i caleba y qu'habeban d'aturar os pietz d'o chuez en antis que fuese més tardi. 


 Dimpués d'estar condenau per o primer chuicio, no i sosprende ni mica ni  brenca  a no dengún que bi haiga estato absuelto d'o segundo, lo de lo Franquismo.  O cabo y a la fin, quí gosará rechirar un afer que ha allerato ya a carrera més eslucernant d'a chudicatura espanyola? Con Garzón difuera de chuego l'impunidat d'os culpables sembla cerenyament guaranciada. Cal qüestionar-se: dica quán? Ista  mesma  qüestión se'n fan muitos coneixitos presonaches d'o cine espanyol en un entranyable vidio adedicau a ras victimas y en afirme a lo chuez Baltasar Garzón. Vidio qu'adchunto astí baixo.

A Ilesia Catolica, Verdat, A verdat u només qu'unatra mentira més?

Pocas vegadas en un meyo en aragonés s'aduben tantos comentarios como en l'articlo d'Arredol que tos deixo baixo. Tot en tien a suya explanicación: A metat u més  d'os mesmos están de yo y d'otri que se fa dicir "no ye verdat".  As posturas qu'emparamos  están diametralment concaradas  manimenos, cal prener-las astí ta veyer como l'aragonés  s'en puet aprener en qualsiquiera parti. Ta veyer como quan se remezcla un tema como a Ilesia Catolica, cutio ranca a susceptibilidat de bell uns, y deseguida mos i metemos a faltar a otris mancando-nos ne d'argumentos. 

De seguras que bi'n habrá tantas verdatz como de presonas bi'n ha en o mundo. Ixo que me fa  medrana a yo son aquells que no acceptan qu'a suya verdat y se fan a mofla d'os  qu'emparan unatras.

No estó que siga  culpa de un u qualques comentaristas,  fanaticos sino que en dó as culpas a la suya educación catolica intolerant per natura. Dentre os catolicos no bi'n ha que una verdat que lis estalvia de fer-se-ne de preguntas.    Dentre  ells no cullen argumentacions, se pedrica a l'estallo. No s'amostra  ta ciudadans sino ta uellas obedients ta una cherarquía cerenyament establita y poderosa.

He quiesto deixar astí ista nueva preba  d'o  que só dicindo. A fe que me fa mal veyer como os poquetz que escribimos en ista luenga ixuplidata d'a "man de  Dios" tiengamos  qu'estar pleitiando per emparar posturas tant esferents. 

Tamién ye aclamable que chent que en tien l'aragonés como luenga patrimonial y que poderba alportar muitas cosas n'iste chiquet mundo d'a  fablogsfera se enclete en rediculizar a muitos que'n sapemos menos pero que  mos esmanixamos   per emparar-la. Bi'n ha chent que pareix restar ta l'aragonés.

Manifiesto per a Vada Cheneral 29M en 2012

Iniciativa espontania popular debant d'a violación d'os nuestros dreitos més alacetals.

 Vivimos en un país a on...

... se priorizan os intreses d'a banca, grans interpresas y patrimonios, debant d'o mantenimiento d'una sanidat y amostranza publicas alacetals.

...bi ha més d'ature que mai.

... o gubierno con a desincusa de tractar de creyar puestos de treballo, apreba un realinie laboral qu'abarata y fomenta l'ature en tota interpresa que simplament no bi haiga puyau o suyo esquimen y lis da poder ta baixar os chornals, puyar-nos a chornada laboral u cambear-nos de ubicanza baix menaza de espache procedent

. ... no se luita pas cuentra l'a fuyanza fiscal y lo frau d'as grans fertunas, pero se fuetega con de peitas a lo treballador y a lo chicot y meyán entrepenedor.

... remanen duplicidatz admenistrativas u organos sin d'utilidat practica como lo senau y as diputacions, con altos chornals y previlechios t'os politicos, mientres de vez se retalla en mayestros, medicos y asistanza social.

... se declara inocent a un pulitico como Francisco Casmps que ha deixato fallita a una comunidat, tant y mientres que se condena a un chuez como Baltasar Garzón que li rechirié ta luitar cuentra lo corrompimiento

. ... o cargo de chefe l'Estau ye hereditario, de radita trasparencia y en tien a la suya favor o servilismo/autocensura d'os meyos de comunicación.

... mils de familias están obligadas ta adurmir en as carreras, forachitadas d'as casas suyas per as entidatz financieras, mientres quasi un millón de viviendas remanen vuedas y trancadas en as mans de espiculataires que només asperan l'inte adequau ta vender-ne.

Per tot isto y muito més os ciudadans i semos indignaus. Plega l'inte de contrimostrar a qui acarraza o poder, que lo solenco poder valido estará en que mane dreitament d'o pueblo.

http://www.huelgageneral.net/ 

Retornada ta ras victimas

Espanya ye esferent, Spain is  different, profés  que sí, como  diziba en  luenga anglesa ixe conoixiu presonache de trista  remeranza  que ye agora recientament espritau.

Espanya ye esferent. Y tant  que'n ye! Ista Espanya ye de cuchas y dreitas -como de cutio- y no cambeyará pas mai. Ista en ye ra Espanya de victimas y verdugos, d'empremiadors y empremiatos, de presos y garcholaires, de siervos  y d'amos.

Enguán se demana a ETA  una retornada ta ras suyas victimas ta esquimenar a os suyos presos con  os esquimens d'a  ley penitenciaria. Y serba de dar, profés que sí. Victimas mortals  estioron  més de setanta presonas; victimas tamién en son as suyas parentallas; os que se i quedoron lisiaus y as parentallas d'ells. O gubierno d'Espanya las en tien bien presents.

Manimenos se desiche a ETA una retornada que o gubierno d'Espanya - hereu churidico d'a dictaDURA franquista- no ha tenida con as victimas de Franco. Més de setanta están tamién as anyadas que fa que muitos democratas -hombres y  mullers- mancan d'as casas suyas. Vinión ta escar-los cheneralment de  nueits u a ra tardada, veniban  en camions, lis aturaban y alcusaban de quemisió qué, marchoron poc dimpués, camions emplius, silencio en as carreras. Mai no i tornoron.

Quedón as preguntas sin de respuesta, l'inreplecanza y a medrana. Quedó o silencio y a tierra esforigada.   Quedón os estierros y l'atraso, quedó a fambre y  l'ignorancia.

Y agora que semblaba que i yeranos en una democracia, resulta que chudgan a quii quereba chudgar a ixos criminals que facioron tot ixo, a qui quereba trobar os cadavres d'as victimas  franquistas, y li chudgan aprecisadament per ixo mesmo.

Tant y mientres o prencipal  culpable de  que tot i siga como i ye  muere con funerals d'Estau. Dengún no anula as sentencias dictadas per os Tribunals faixiastas -bell unas feitas muito dimpués  mesmo de rematar a guerra- a  chents que només  quereban esfender  as  libertatz y a democracia. Dengún no chudga tampoc  no a ros culpables. Muitas cosas son igual como en 1939. O poder encara lo en tienen os mesmos.

Enguán no  bi'n ha retornata ta ras victimas -ta denguna d'ellas.

 A lo menos, as parentallas d'as que en son d'ETAen sapen a on i son apedecaus os suyos muertos, que os atros - encara més de 100.000 presonas- ni lo i sapen ni  se'n aspera.

Placa Homenache enn  Sant Lorenzo d'El Escorial. Una de Tantas...